Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Creativity - Θάνατος (6/10)


"Για να υμνήσω τη δημιουργικότητα πρέπει να υμνήσω τον θάνατο. Αυτήν την υπέροχη κινητήρια δύναμη που είναι ο λόγος να μην αρκείσαι στην αναπνοή και στην τροφή.

Αν σου έλεγαν ότι πεθαίνεις σ' έναν χρόνο, πόσα παραπάνω πράγματα θα προσπαθούσες να κάνεις σ' αυτό το διάστημα; Αν σου έλεγαν, από την άλλη, ότι πεθαίνεις σε 1.000 χρόνια, πόσα λιγότερα πράγματα θα έκανες στο ίδιο διάστημα; Τι κρίμα... Αν είχαμε στο μυαλό μας συνεχώς τον φόβο του θανάτου θα ζούσαμε πολύ πιο αληθινά. Στο τέλος του δρόμου θα μετανιώναμε για πολύ λιγότερα...


Αν σου έλεγαν ότι αν δεν της ζητήσεις σήμερα να βγείτε, αύριο θα γνωρίσει κάποιον άλλον, θα ντρεπόσουν ακόμα, θα δίσταζες; Κάθε μέρα πεθαίνουμε. Δεν υπάρχει μόνο ένας θάνατος. Σήμερα πεθαίνω εγώ σε ηλικία 25 χρονών, 7 μηνών και 26 ημερών. Για να γεννηθώ αύριο ξανά σε ηλικία 25 χρονών, 7 μηνών και 27 ημερών. Πεθαίνουμε και ξαναγεννιόμαστε κάθε μέρα, κάθε ώρα. Για τον απλό λόγο ότι το παρελθόν είναι νεκρό, είναι ανάμνηση, είναι ζωντανό μόνο στο μυαλό μας, όπως κάθε τι πεθαμένο.

Να μη ξεχνάς τον θάνατο ποτέ. Αν θέλεις να δημιουργήσεις. Αν θέλεις τα όνειρα σου να μην πεθάνουν πρώτα.

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσο γρήγορα πεθαίνεις εσύ ως μαθητής; Εσύ ως φοιτητής; Εσύ ως νέος στο σώμα;

I'd gladly surrender myself to you body and soul. Πόσες φορές έχεις αφεθεί στον έρωτα; Ξέρεις γιατί λένε ότι ο έρωτας έχει ημερομηνία λήξης; Γιατί και ο ερωτευμένος κάποια στιγμή ξεχνάει τον θάνατο. Ο έρωτας ζει μέσα από τη δημιουργικότητα, μέσα από τα χρώματα. Όταν ξεχάσεις την αξία και τη σπανιότητα που έχει αυτό το βλέμμα και αυτή η ανάσα, τότε σταματάς να δημιουργείς. Και τότε το βλέμμα γίνεται απλώς ένα ζευγάρι μάτια και η ανάσα ξανά αναπνοή..."

Η Χριστίνα άκουγε ξανά και ξανά τον Tony Bennett και την Amy Winehouse και συνέχιζε να γράφει. Τις τελευταίες μέρες τα κατάφερνε καλύτερα. Και γι' αυτό έφταιγε ο Άλεξ. Και ο θάνατος. Ο διάβολος που έγραφε στον Chris Gardner σήμερα είναι άγγελος. Αύριο, μάλλον, θα γεννηθεί άγγελος ξανά. Μεθαύριο;




3 σχόλια:

  1. Πανέμορφο κείμενο. Και πράγματι πολύ αληθινό! Λες πράγματα που δεν είχα σκεφτεί και όμως είναι αλήθεια. Και γράφεις τόσο όμορφα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Για να υμνήσω τη δημιουργικότητα πρέπει να υμνήσω τον θάνατο. Αυτήν την υπέροχη κινητήρια δύναμη που είναι ο λόγος να μην αρκείσαι στην αναπνοή και στην τροφή."

    φοβερό, ανατριχιαστικο και τόσο μα τόσο αληθινό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. φοβερο ντομ αγορι μου ! ευγε ! Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσο γρήγορα πεθαίνεις εσύ ως μαθητής; Εσύ ως φοιτητής; Εσύ ως νέος στο σώμα; απαπαπαπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή